Inca Trail to Machu Picchu & 1st days Costa Rica
Door: Eric
Blijf op de hoogte en volg Fleur & Eric
17 Maart 2009 | Peru, Machu Picchu
Inca Trail to Machu Picchu & 1st days in Costa Rica
Zondag 8 maart ging om 5.30 de wekker en was het dan eindelijk zover, we begonnen aan de Inca trail!! Vier dagen ploeteren door de bergen van Peru om uiteindelijk uit te komen bij een van de nieuwe zeven wereldwonderen, Machu Picchu, de verloren Inca stad! Na een hobbelige busrit over 3e rangs wegen kregen we onze slaapzakken en matrassen uitgereikt die we aan mijn tas vastmaakten en gingen de paden op en de lanen in. Dag 1 was veruit de simpelste alhoewel het ons af en toe wel zwaar viel, vooral de stukjes bergop. Onze groep bestond uit 12 wandelaars, 2 gidsen en 7 dragers, die ook het eten kookten. Waar wij met de grootste moeite onze eigen spullen meesleepten over de bergen, kwamen de dragers voorbij gerend met tenten, kookgerei en alle andere kampeerspullen op hun rug, alsof het niks was! Het weer op dag 1 was geweldig, in tegenstelling tot de 1e nacht, waar het constant regende (ook ín de tent).
Dag 2 staat bekend als de zwaarste dag, het werd al snel duidelijk waarom. Het is een dag waarbij je klimt van 3000 naar 4215 meter en dat lijkt misschien mee te vallen... niet als je bedenkt dat het meer dan 3000 treden zijn, waarbij iedere trede een zware inspanning is, zeker als je zo weinig lucht krijgt door de hoogte! Om half zeven ‘smorgens vertrokken we stapje voor stapje omhoog, met een leuk klein vriendengroepje dat elkaar opwachtte en hielp wanneer het lastig werd. Francois (Fr), Elizabetta (Ita, maar wonend in Leiden nu!), Daniel (Arg), Oliver (Dui) en wij twee. Na zo’n 8 uur klimmen (en de nodige rustpauzes), sliepen we op zo’n 4000 mtr hoogte met 2 paar sokken, truien en broeken... want het was steenkoud.
Om half 6 begon dag 3, een lange dag met veel stijgen en dalen en het bezoeken van een aantal Inca ruines, die werkelijk geniaal ontworpen zijn, zo ook de locaties ervan. (De ruines hadden altijd een religieuze, militaire en/of agrarische functie). Alhoewel dalen makkelijker is dan stijgen zijn de paden soms lastig te begaan en geen enkele steen lag helemaal recht, waardoor er veel van je concentratie werd gevraagd. Ook dag 3 weer helemaal overleefd en ‘s avonds kwamen we aan bij het laatste kamp met de wandelaars van alle andere groepen om de dragers en koks te bedanken die werkelijk een wereldprestatie hebben neergezet!
Na weer een natte nacht werden we om vier uur gewekt om in het donker naar de zonnepoort (Intipunku) te lopen om daar de zonsopgang te zien, waarbij de zon precies op de hoofdtempel van Machu Picchu zou schijnen. De adrenaline gierde door de bloedvaten, want na 3 dagen ‘hard werken’ wil je dan toch echt wel aankomen! Jammergenoeg was het bewolkt en zagen we het niet, maar het uitzicht naar de verloren Inca-stad was schitterend! Een driekwartier later lopen waren we er dan eindelijk en daalden we af Machu Picchu in! Een briljant ontworpen bergstad waar de Inca’s hun goden aanbeden, mais verbouwden en zich veilig waanden van bedreigingen van buitenaf. Waarom de Inca’s deze stad verlieten is tot op heden nog een raadsel en er bestaan vele theorieën over. Na een rondleiding door onze gidsen daalden we af van Machu Picchu naar Aguas Calientes (hete wateren) waar Fleur genoot van een van de thermale baden en ik van Barcelona tegen Lyon. Het was een zware trip geweest, maar absoluut de moeite waard!
De laatste dag in Cusco was een drukke dag van blubberkleding wassen, afscheid nemen en inpakken. Onze laatste salsalessen met Carlos, afscheid van de hostelfamilie en een afscheidsdiner met studenten. Iedereen in Peru die meegeholpen heeft onze tijd hier onvergetelijk te maken, bedankt!! (gracias por su hermosa amistad, los llevaremos siempre en nuestros corazónes!!). We hopen dat jullie onze reisverhalen mee blijven volgen, ook in Costa Rica!
We zijn vrijdag in Costa Rica aangekomen na twee vluchten die wij bijna helemaal geslapen hebben. Ons hostel is erg hip (zie de foto’s), jammer dat er zoveel Amerikanen zijn, je schakelt meteen over op het Engels. In San José de afgelopen dagen niet veel bijzonders gedaan, voornamelijk achter de pc gezeten. Maar vanaf morgen (di) vertrekken we met een 5 uur durende busrit naar de Caribische kust en dan begint het tropische feest pas echt!
Ciao
Fleur y Eric
=============================
ENGLISH VERSION
Inca Trail to Machu Picchu & 1st days in Costa Rica
Sun the 8th of March the alarm went off at 5.30 am and the day finally arrived that we started the Inca Trail!! Four days of hard work through the mountains of Peru to eventually end up at one of the new wonders of the world, Machu Picchu, the lost city of the Incas! After a bumpy bus drive on bad roads we were handed our sleeping bags and matrases which we attached to my bag and went into the wilderness. Day 1 was bay far the easiest day, although we had some trouble walking, especially uphill. Our group consisted of twelve hikers, 2 guides and 7 porters, who also made the food. Where we struggled to carry our own stuff across the mountains, the porters ran by carrying tents, cooking and other camping equipment on their backs, as if it was nothing! The weather on day 1 was great; the 1st night was full of rain (also ín the tent).
Day 2 is known the heaviest and we soon knew why. It is a day on which you climb from 3000 to 4215 mtr and you might think that is not so bad….try to imagine more than 3000 stairs, on which every step is more exhausting than the other, especially in combination with the lack of oxygen there! At 6.30 am we begun step by step uphill, in the company of a small group of friends that awaited each other constantly when the going got tough. Francois (Fr), Elizabetta (Ita, but now living in Leiden!), Daniel (Arg), Oliver (Ger) and the two of us. After about 8 hours of going uphill (with the necessary breaks), we slept at about 4000 mtrs with two pair of socks, sweaters and pants……because it was icecold.
At 5.30am day 3 started, a long day with many ups and downs and visiting of Inca ruins, which are brilliantly designed and the locations strategically chosen. (The ruins always had a religious, military and/or agrarian function). Although descending is easier than climbing, some paths are tough to negotiate and not a single rock is straight, which asks a lot of concentration. We survived the 3rd day and arrived at the last camp at beginning of the eve where all the hikers came together to thank the porters and cooks who really did a great job!
After another wet night we were waked at four to walk in the dark to the sungate (Intipunku) to watch the sunrise where the sun would exactly come up at the main temple of Machu Picchu. The adrenaline rushed through our veins, because after 3 days of ‘hard work’ you want to finally be there! Unfortunately it was cloudy and we did not witness the sunrise, but the view over the lost Inca city was amazing! A 45 minute walk later we were finally there and descended into Machu Picchu! An ingeniously designed mountain city, in which the Incas prayed to their gods, grew corn and felt safe from the threats from outside. Why the Incas left this city is a mystery to this day and many theories exist on this. After a tour by our guides we travelled down to Aguas Calientes (hot waters) where Fleur enjoyed one of the thermal baths and I the football game of Barcelona and Lyon. It has been an exhausting trip, but definitely worth the trouble!!
The last day in Cusco was a busy one full of washing dirty clothes, saying goodbye and packing. We had our last salsalessons with Carlos, saying goodbye to our hostelfamily and a goodbye dinner with students. Everyone that helped making our stay in Peru unforgettable, thanks!!! (gracias por su hermosa amistad, los llevaremos siempre en nuestros corazónes!!). We hope that you keep following our travel stories, also in Costa Rica!
We arrived Friday in Costa Rica after two flights which we mostly slept through. Our hostel is quite hip (see pictures), only pity is that there are many Americans which causes you to shift to English. In San Jose we didn’t do much, a lot of computerwork and catching up. But as of tomorrow (tue) we leave for the Caribbean coast with a five hour bus drive and the tropical party can start!!
Ciao Fleur y Eric
Zondag 8 maart ging om 5.30 de wekker en was het dan eindelijk zover, we begonnen aan de Inca trail!! Vier dagen ploeteren door de bergen van Peru om uiteindelijk uit te komen bij een van de nieuwe zeven wereldwonderen, Machu Picchu, de verloren Inca stad! Na een hobbelige busrit over 3e rangs wegen kregen we onze slaapzakken en matrassen uitgereikt die we aan mijn tas vastmaakten en gingen de paden op en de lanen in. Dag 1 was veruit de simpelste alhoewel het ons af en toe wel zwaar viel, vooral de stukjes bergop. Onze groep bestond uit 12 wandelaars, 2 gidsen en 7 dragers, die ook het eten kookten. Waar wij met de grootste moeite onze eigen spullen meesleepten over de bergen, kwamen de dragers voorbij gerend met tenten, kookgerei en alle andere kampeerspullen op hun rug, alsof het niks was! Het weer op dag 1 was geweldig, in tegenstelling tot de 1e nacht, waar het constant regende (ook ín de tent).
Dag 2 staat bekend als de zwaarste dag, het werd al snel duidelijk waarom. Het is een dag waarbij je klimt van 3000 naar 4215 meter en dat lijkt misschien mee te vallen... niet als je bedenkt dat het meer dan 3000 treden zijn, waarbij iedere trede een zware inspanning is, zeker als je zo weinig lucht krijgt door de hoogte! Om half zeven ‘smorgens vertrokken we stapje voor stapje omhoog, met een leuk klein vriendengroepje dat elkaar opwachtte en hielp wanneer het lastig werd. Francois (Fr), Elizabetta (Ita, maar wonend in Leiden nu!), Daniel (Arg), Oliver (Dui) en wij twee. Na zo’n 8 uur klimmen (en de nodige rustpauzes), sliepen we op zo’n 4000 mtr hoogte met 2 paar sokken, truien en broeken... want het was steenkoud.
Om half 6 begon dag 3, een lange dag met veel stijgen en dalen en het bezoeken van een aantal Inca ruines, die werkelijk geniaal ontworpen zijn, zo ook de locaties ervan. (De ruines hadden altijd een religieuze, militaire en/of agrarische functie). Alhoewel dalen makkelijker is dan stijgen zijn de paden soms lastig te begaan en geen enkele steen lag helemaal recht, waardoor er veel van je concentratie werd gevraagd. Ook dag 3 weer helemaal overleefd en ‘s avonds kwamen we aan bij het laatste kamp met de wandelaars van alle andere groepen om de dragers en koks te bedanken die werkelijk een wereldprestatie hebben neergezet!
Na weer een natte nacht werden we om vier uur gewekt om in het donker naar de zonnepoort (Intipunku) te lopen om daar de zonsopgang te zien, waarbij de zon precies op de hoofdtempel van Machu Picchu zou schijnen. De adrenaline gierde door de bloedvaten, want na 3 dagen ‘hard werken’ wil je dan toch echt wel aankomen! Jammergenoeg was het bewolkt en zagen we het niet, maar het uitzicht naar de verloren Inca-stad was schitterend! Een driekwartier later lopen waren we er dan eindelijk en daalden we af Machu Picchu in! Een briljant ontworpen bergstad waar de Inca’s hun goden aanbeden, mais verbouwden en zich veilig waanden van bedreigingen van buitenaf. Waarom de Inca’s deze stad verlieten is tot op heden nog een raadsel en er bestaan vele theorieën over. Na een rondleiding door onze gidsen daalden we af van Machu Picchu naar Aguas Calientes (hete wateren) waar Fleur genoot van een van de thermale baden en ik van Barcelona tegen Lyon. Het was een zware trip geweest, maar absoluut de moeite waard!
De laatste dag in Cusco was een drukke dag van blubberkleding wassen, afscheid nemen en inpakken. Onze laatste salsalessen met Carlos, afscheid van de hostelfamilie en een afscheidsdiner met studenten. Iedereen in Peru die meegeholpen heeft onze tijd hier onvergetelijk te maken, bedankt!! (gracias por su hermosa amistad, los llevaremos siempre en nuestros corazónes!!). We hopen dat jullie onze reisverhalen mee blijven volgen, ook in Costa Rica!
We zijn vrijdag in Costa Rica aangekomen na twee vluchten die wij bijna helemaal geslapen hebben. Ons hostel is erg hip (zie de foto’s), jammer dat er zoveel Amerikanen zijn, je schakelt meteen over op het Engels. In San José de afgelopen dagen niet veel bijzonders gedaan, voornamelijk achter de pc gezeten. Maar vanaf morgen (di) vertrekken we met een 5 uur durende busrit naar de Caribische kust en dan begint het tropische feest pas echt!
Ciao
Fleur y Eric
=============================
ENGLISH VERSION
Inca Trail to Machu Picchu & 1st days in Costa Rica
Sun the 8th of March the alarm went off at 5.30 am and the day finally arrived that we started the Inca Trail!! Four days of hard work through the mountains of Peru to eventually end up at one of the new wonders of the world, Machu Picchu, the lost city of the Incas! After a bumpy bus drive on bad roads we were handed our sleeping bags and matrases which we attached to my bag and went into the wilderness. Day 1 was bay far the easiest day, although we had some trouble walking, especially uphill. Our group consisted of twelve hikers, 2 guides and 7 porters, who also made the food. Where we struggled to carry our own stuff across the mountains, the porters ran by carrying tents, cooking and other camping equipment on their backs, as if it was nothing! The weather on day 1 was great; the 1st night was full of rain (also ín the tent).
Day 2 is known the heaviest and we soon knew why. It is a day on which you climb from 3000 to 4215 mtr and you might think that is not so bad….try to imagine more than 3000 stairs, on which every step is more exhausting than the other, especially in combination with the lack of oxygen there! At 6.30 am we begun step by step uphill, in the company of a small group of friends that awaited each other constantly when the going got tough. Francois (Fr), Elizabetta (Ita, but now living in Leiden!), Daniel (Arg), Oliver (Ger) and the two of us. After about 8 hours of going uphill (with the necessary breaks), we slept at about 4000 mtrs with two pair of socks, sweaters and pants……because it was icecold.
At 5.30am day 3 started, a long day with many ups and downs and visiting of Inca ruins, which are brilliantly designed and the locations strategically chosen. (The ruins always had a religious, military and/or agrarian function). Although descending is easier than climbing, some paths are tough to negotiate and not a single rock is straight, which asks a lot of concentration. We survived the 3rd day and arrived at the last camp at beginning of the eve where all the hikers came together to thank the porters and cooks who really did a great job!
After another wet night we were waked at four to walk in the dark to the sungate (Intipunku) to watch the sunrise where the sun would exactly come up at the main temple of Machu Picchu. The adrenaline rushed through our veins, because after 3 days of ‘hard work’ you want to finally be there! Unfortunately it was cloudy and we did not witness the sunrise, but the view over the lost Inca city was amazing! A 45 minute walk later we were finally there and descended into Machu Picchu! An ingeniously designed mountain city, in which the Incas prayed to their gods, grew corn and felt safe from the threats from outside. Why the Incas left this city is a mystery to this day and many theories exist on this. After a tour by our guides we travelled down to Aguas Calientes (hot waters) where Fleur enjoyed one of the thermal baths and I the football game of Barcelona and Lyon. It has been an exhausting trip, but definitely worth the trouble!!
The last day in Cusco was a busy one full of washing dirty clothes, saying goodbye and packing. We had our last salsalessons with Carlos, saying goodbye to our hostelfamily and a goodbye dinner with students. Everyone that helped making our stay in Peru unforgettable, thanks!!! (gracias por su hermosa amistad, los llevaremos siempre en nuestros corazónes!!). We hope that you keep following our travel stories, also in Costa Rica!
We arrived Friday in Costa Rica after two flights which we mostly slept through. Our hostel is quite hip (see pictures), only pity is that there are many Americans which causes you to shift to English. In San Jose we didn’t do much, a lot of computerwork and catching up. But as of tomorrow (tue) we leave for the Caribbean coast with a five hour bus drive and the tropical party can start!!
Ciao Fleur y Eric
-
17 Maart 2009 - 16:05
Yolanda!:
Ik ben eerst :D (wedstrijdje met ma :P)
Ga m nu lezen x -
17 Maart 2009 - 16:31
MAMS:
Hoi lieverds,
Geweldig, schitterend, wat mooi, eigenlijk schieten woorden te kort om het te benoemen, ja dit zou ik ook wel willen doen. Ook weer een schitterend verhaal en foto's(kon de filmpjes nog niet bekijken laptop weigerde weer eens te doen waar voor ik hem heb). Dat uitzicht, magnifiek, en dat het zwaar is geloof ik heel graag, is ook aan jullie gezichten te zien. Maar hoe hebben ze het voor elkaar gekregen om dit te bouwen? Ongelofelijk maar indrukwekkend. Jammer dat de zon zich even niet liet zien, maar niet getreurd wie weet doen we het nog een keer (ben hard aan het trainen). Het is anders snel gegaan, nu alweer in Costa Rica, geniet daar en rust lekker uit voor het laatste deel van jullie reis. Ik kijk uit naar het volgende verhaal en foto's.
Heel veel liefs, ik hou van jullie.
Love MAMS
-
17 Maart 2009 - 19:32
MAMS:
Hoi Eric en Fleur,
Zo daar ben ik nog even een keertje. Heb de filmpjes nu bekeken en het is inderdaad afzien zeg, maar wel ontzettend mooi, hoop dat dit niet alles is en dat je nog meer kan laten zien, maar dat komt wel als jullie weer op Hollandse bodem zijn, en de enige trappen die je dan nog hoef te beklimmen zijn die naar boven naar je eigen kamer, maar dat is dan ook een makkie voor je geworden. Schitterend.
Doei, doei. Love MAMS -
17 Maart 2009 - 21:36
Yolanda:
Ey!
Geweldig man, zeker ook die filmpjes :)
Hebben jullie nog wat aan die spulletjes gehad die ik jullie mee had gegeven? Ik zag er een aantal in poncho's staan... dus vroeg me af of t nog handig was.
Tot gauw!!!
Dikke kus! -
18 Maart 2009 - 10:14
Maaike:
wauwie! wat mooi! en die filmpjes zijn echt grappig, ghehe
enjoy!
xmaaike -
19 Maart 2009 - 17:00
Ingrid:
Ha luitjes,
Prachtig weer hoor en inderdaad vermoeiend aan jullie te zien. Echt schitterend en wat gaat de tijd snel he! Doe deze laatste tijd maar dubbel genieten hoor.
Groetjes Ingrid -
20 Maart 2009 - 16:24
Kim:
Haaaai! Kim hier, wat een geweldige trip! Jullie zien er echt als reizigers uit, zo stoer! Mooie bruine tintjes en stoere outfits, ik heb respect voor jullie want het ziet er soms idd zeer zwaar uit! De foto's zijn mooi, de natuur is beautiful en de filmpjes zijn grappig. Hahha Eric als muilezel, dikke x! Mama heeft de foto's ook gezien, paps ook! -
22 Maart 2009 - 14:44
Julia & Alfred:
Fleuri!!
Qué pero qué super genial tu viaje. We really envy you!! ME alegro muchísimo de saber de tí, de vosotros y de vuestra experiencia de vida. Madre mía! But when do you plan to come back?? Amazing , really amazing!
Nosotros tenemos una muy buena noticia tambien: Alfred y yo vamos a ser papás! :o))))
A primeros de Septiembre tendremos un bebé. Ya te contaré detalles, de momento todo vamuy muy bien.
Un beso muy fuerte, ein super grosse kuss!!
Julia y alfred -
25 Maart 2009 - 18:47
Hans En Ria:
Dit is wel ff anders als hoog in de bergen, jo -de- le- li- ti-. Donker hè in Costa Rica. Als dat maar goed gaat zo vroeg onder het wolletje.
Dan kun jullie zeer zeker weer genieten 08.00 van de nieuwe dag. Het waren weer indrukwekkende
foto's en video.Starting fres, ging prima,Going up, zware klus. At the top, om nooit te vergeten. Kijken weer uit naar de volgende avonturen. Veel plezier.
Hans en Ria
-
29 Maart 2009 - 17:04
Bethy + Familie:
Hoi Fleur, Hoi Eric.
De tijd vliegt, niet alleen hier, maar ook bij jullie - al naar Costa Rica.
Jammer dat het zoveel regende op de Inca trail (nieuw afzet gebied voor rainbow rainware ??) We worden al moe als we Eric horen praten zo boven op de top.
Veel plezier en maak het feesten niet te bond !
Bethy, Pieter, Joris, Simone
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
